Najczęściej analizę techniczną autorzy opracowań na tematy analiz rynkowych zestawiają w ścisłym powiązaniu z analizą fundamentalną. Jak zaznaczają prof. Jerzy Nowakowski oraz prof. Krzysztof Borowski: „Powszechnie przyjmuje się, że analiza fundamentalna powinna odpowiedzieć na pytanie: co kupić? A kolei analiza techniczna ma udzielić odpowiedzi na dwa pytania: kiedy kupić i kiedy sprzedać? Należy zauważyć, że wielu analityków fundamentalnych pozytywnie wyraża się o roli jaką na współczesnym rynku kapitałowym odgrywa analiza techniczna.”[1] Michaela N. Kahna podkreśla użyteczność analizy technicznej w połączeniu z analizą fundamentalną, jak zaznaczył: „Nawet najbardziej żarliwi wyznawcy analizy fundamentalnej mogą skorzystać z analizy technicznej. Pomaga ona koordynować w czasie zakup i sprzedaż papierów wartościowych. Kiedy akcja zbiera entuzjastyczne raporty fundamentalne, wcale nie musi stanowić dobrej inwestycji. Jej reputacja może opierać się na otrzymanych informacjach , bądź nawet na spodziewanych wiadomościach. Wartość akcji bywa efektem działań nieracjonalnych, niemających podstaw fundamentalnych. Bardzo dobrym przykładem takiej sytuacji były akcje firm internetowych w 1998 roku[2].” H. Mayo mówiąc o możliwym zastosowaniu analizy technicznej zaznacza, że: „Nawet jeśli inwestorzy i zarządzający portfelami nie stosują analizy technicznej jako jedynego kryterium podejmowania decyzji inwestycyjnych, to mogą jej używać do potwierdzania decyzji opartych na analizie fundamentalnej[3].”
Podstawową metodą oceny wartości danego przedsiębiorstwa na rynkach finansowych jest analiza fundamentalna. W opracowaniu Narodowego Banku Polskiego Piotr Zielonka definiuje określoną metodologię jako: „analizę ekonomiczną spółki na tle branży, bądź całego rynku. Oparta na niej strategia inwestowania to najczęściej strategia długoterminowa. Analiza fundamentalna jest procesem, obejmującym kilka etapów, od analizy makroekonomicznej, poprzez analizę sektorową, analizę finansową spółki, aż do wyceny akcji, Źródłami informacji w analizie fundamentalnej są: prospekt emisyjny, okresowe i roczne raporty, analizy rynkowe, wskaźniki ekonomiczne[4].” Według Piotra Zielonki: „Innym podejściem do rynków finansowych jest analiza techniczna. Najstarsza wzmianka o użyciu wykresów do analizy rynków finansowych pochodzi z roku 1730 z japońskiego rynku ryżu, gdzie pojawiły się również formalne kontrakty terminowe. Na zachodzie pierwsze analizy wykresów rozpoczęto w Stanach Zjednoczonych około roku 1880. Z czasem badania wykresów cen zaczęto określać jako analizę techniczną[5].” W literaturze można odnaleźć wiele definicji przybliżających istotę analizy technicznej. Według Michaela N. Kahna „Analiza techniczna to sztuka identyfikowania punktów zwrotnych dla rynku, na stosunkowo wczesnym etapie. Cel, który chcą osiągnąć wszyscy, może z wyjątkiem najbardziej agresywnych traderów , to jak najdłużej zawierać transakcje zgodnie z głównym trendem, niekoniecznie nastawiając się na pojedyncze wzrosty lub spadki[6].” Kolejną wartościową interpretację zagadnienia analizy technicznej przedstawia Elżbieta Ostrowska: „Analiza techniczna to badanie zachowań rynku w zakresie cen i wolumenu (wielkość obrotu) akcji umożliwiające przewidywanie ich przyszłych trendów cenowych. Wolumen to liczba akcji, która zmienia właściciela. W szerszym ujęciu analiza techniczna jest metodą studiowania wykresów kursów akcji i ich wolumenu w czasie, na podstawie których – przy wykorzystaniu odpowiednich zasad i narzędzi – buduje się wskaźniki giełdowe generujące sygnały kupna i sprzedaży akcji, w zależności od zmian popytu podaży. Obserwuje się dane aktualne i z przeszłości w celu odnalezienia pewnych prawidłowości, które cyklicznie powtarzają się w czasie oraz pozwalają prognozować przyszłe trendy kursów akcji, zanim trendy te zmienią kierunek[7].” Najczęściej spotykamy określenia na temat analizy technicznej zaznaczające jej charakter naukowy z dużą dozą subiektywizmu w interpretacji zachodzącym w sferę szeroko pojętej sztuki analizy wykresów. Według prof. Jerzego Nowakowski oraz prof. Krzysztofa Borowskiego „Analiza techniczna z jednej strony jest nauką opartą na całym szeregu metod naukowych bazujących na rachunku prawdopodobieństwa, matematycznej koncepcji gier, teorii fraktali. Z drugiej zaś strony jest sztuką[8].” Radosław Bloch Źródła: [1] J.Nowakowski,K.Borowski, Zastosowanie Teorii Carolana i Fischera na rynku kapitałowym, wyd. Difin, Warszawa 2005, s.286. [2] M.N.Kahn, Analiza techniczna, wyd. Oficyna a WoltersKluwer business, Warszawa 2011, s.36. [3] H.M.Mayo, Inwestycje, wyd. PWN,Warszawa 2014,s.431. [4] P.Zielonka,Czym są finanse behawioralne, czyli krótkie wprowadzenie do psychologii rynków finansowych, wyd. NBP, Warszawa 2003,s.33. [5] Tamże, s.33. [6] M.N.Kahn, Analiza techniczna, wyd. Oficyna a WoltersKluwer business, Warszawa 2011, s.38. [7] E.Ostrowska, Portfel inwestycyjny klasyczny i alternatywny, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2014, s.40-41. [8] J.Nowakowski,K.Borowski, Zastosowanie Teorii Carolana i Fischera na rynku kapitałowym, wyd. Difin, Warszawa 2005, s.334. Odpowiedz |
TwórcaRadosław Bloch autor m.in: Archiwa
Kwiecień 2016
Kategorie
Wszystkie
|